Stwierdzenie, że polska serialowa jesień zapowiada się dobrze, brzmi jak eufemizm. Do pracy nad premierowymi mini-seriami tego sezonu zabrali się przecież tacy twórcy jak Jan P. Matuszyński, Borys Lankosz i Łukasz Palkowski. Na dodatek przygotowano również produkcje na podstawie poczytnych i dobrze ocenianych kryminałów Jakuba Żulczyka i Vincenta S. Severskiego. Mówiąc krótko: coś się (chyba) ruszyło. Zupełnie, jakby decydenci w najważniejszych stacjach zauważyli, że trzeba zmienić podejście, bo polski widz również czeka na pełnokrwisty film w odcinkach, a nie na telenowele, czy w najlepszym wypadku słabe kryminalne procedurale oraz wielosezonowe melodramaty i komedie romantyczne (od tej reguły od zawsze rzecz jasna bywały wyjątki). Oczywiście ostatnio pojawia się coraz więcej atrakcyjnych tytułów takich, jak „Belfer”, „Wataha” i „Pakt”, ale wciąż, jak do tej pory, nie mogliśmy powiedzieć, że w polskich serialach nastąpił przełom. Jednym z przedstawicieli tej jesiennej nowej